Wyniki ankiety przeprowadzonej w październiku wśród wybranych rodziców dzieci 6 –letnich wykazały, że z kilku różnych tematów możliwych do wyboru na stronę internetową największym zainteresowaniem cieszył się temat dotyczący wspólnych zabaw z dzieckiem w domu.
Oprócz zabaw towarzyskich, które budują więzi między dzieckiem a rodzicem znalazły się także zabawy logopedyczne oraz zabawy wspierające rozwój psychiczny dziecka.
Drodzy rodzice oto kilka ciekawych propozycji, które umilą Wam wspólnie spędzony czas:
PAJĄCZEK
Dziecko siedzi do nas tyłem.
Wspinał się pajączek po rynnie.
Kroczymy palcami od dołu pleców ku górze,
Spadł wielki deszcz i zmył pajączka.
szybko przesuwamy na dół ułożone płasko dłonie,
Zaświeciło słoneczko,
wysuszyło pajączka, rynnę i…
masujemy plecy ruchem okrężnym aż do rozgrzania,
wspinał się pajączek po rynnie…
zaczynamy od początku.
PRAWA – LEWA
wg Marty Bogdanowicz
Posmaruję prawą nogę,
żeby poszła w długą drogę,
nakremuję lewą nogę,
bo na jednej iść nie mogę.
Twoją małą prawą nóżkę
wnet położę na poduszkę,
a dla twojej lewej nóżki
mam masażyk na paluszki.
Pomasuję ci paluszki
u twej małej lewej nóżki.
Prawa nóżka też je ma.
Kto je posmaruje? Ja!
Masujemy nogi i palce dziecka odpowiednio do wypowiadanych słów.
BAJECZKA
Bolesław Kołodziejski
Tu ptaszka małego gniazdeczko.
Głaszczemy dziecko po głowie,
Tu się rozlało mleczko.
przesuwamy palce w dół po karku i kręgosłupie,
Tu żabka do wody wskoczyła.
delikatnie pukamy palcami,
A tędy mróweczka chodziła.
lekko kroczymy palcami,
I słoń przeszedł ciężko tamtędy.
kroczymy płasko położonymi dłońmi od pośladków do barków,
I słoń miał tu swoje wykręty.
kreślimy falistą linię w górę wzdłuż kręgosłupa,
I nawet skrobały skrobaki,
grabimy plecy rozstawionymi palcami od kręgosłupa na zewnątrz, posuwając się od pośladków w górę,
na świecie są dziwne dziwaki.
Teraz zaśnij, dziecinko miła,
głaszczemy dziecko po plecach.
bo bajeczka już się skończyła.
MYJNIA SAMOCHODOWA
Zabawa dla grupy dzieci, w którą można też bawić się z jednym dzieckiem.
dzieci, zwrócone twarzami do siebie, klęcząc tworzą szpaler.
Nadchodzi termin
przeglądu technicznego.
Najwyższy czas,
żeby umyć samochód.
Samochód wprowadzamy do myjni,
Dziecko grające rolę samochodu wchodzi na czworakach w szpaler,
polewamy wodą,
a pozostałe gładzą je po plecach,
skrapiamy szamponem
lekko uderzają opuszkami palców,
i robimy dużo, dużo bąbelków,
coraz mocniej i szybciej,
szczotkujemy karoserię,
lekko drapią szybkimi ruchami,
przecieramy szyby i lusterka,
okrężnymi ruchami masują uszy,
spłukujemy,
gładzą szybkimi ruchami dłoni,
suszymy.
pocierają na przemian palcami.
Kalambury - uczucia
Tak jak w grze w kalambury pokazujemy hasła do odgadnięcia. Hasłami są różne uczucia: radość, złość, strach, smutek, zdziwienie, wstyd, miłość, obrzydzenie, itp.
Zabawa uczy rozpoznawania i nazywania uczuć.
Wymyślanie historyjek
Zaczynamy tworzyć historię o pewnym dziecku lub np. zwierzątku, które znalazło się w trudnej sytuacji, np. pokłóciło się z kimś, spotkało je coś przykrego (mogą to być sytuacje, których doświadczyło nasze dziecko) i razem z dzieckiem wymyślamy dalszy przebieg i zakończenie historii, tak by pokazać, w jaki sposób można sobie w tych sytuacjach radzić. Do wymyślonej historii można później stworzyć ilustracje. Można też wykorzystać zabawki: maskotki, ludziki, figurki, lalki, które będą bohaterami historii i na bieżąco odgrywać sceny.
Zabawa uczy radzenia sobie w trudnych sytuacjach, radzenia sobie z uczuciami, a także pomaga rozwijać twórcze myślenie i wyobraźnię, daje możliwość odreagowania emocji.
Kłębek miłych słów
Do zabawy przyda się kilka osób, potrzebny będzie nam kłębek wełny. Siadamy w kole. Jedna osoba trzyma początek nitki i toczy kłębek do innej osoby, której musi powiedzieć coś miłego. Ta osoba dziękuje i dalej toczy kłębek do kolejnej osoby, również mówiąc coś miłego.
Zabawa uczy mówienia i przyjmowania komplementów, wzmacnia pozytywne relacje w rodzicie.
Sklep umiejętności
Na kartkach piszemy lub rysujemy to, co potrafimy robić (np. ładnie śpiewam, szybko biegam, wiążę buty, buduję wspaniałe zamki z klocków, robię pyszne kanapki, itp.). jedna osoba będzie prowadzić sklep. Staje ona za ladą i ma przy sobie swoje kartki z umiejętnościami – będzie można je kupić w sklepie. Pozostałe osoby to klienci. Przychodzą do sklepu ze swoimi kartkami, oglądają towar i wybierają, którą umiejętność chcieliby kupić i jaką swoją umiejętnością mogą zapłacić. Później następuje zmiana i ktoś inny jest sprzedawcą.
Zabawa ma na celu wzmocnić samoocenę, pokazać, że każdy posiada jakieś talenty, umiejętności.
Zabawy wyciszające przy muzyce
Potrzebnych będzie kilka utworów muzycznych następujących jeden po drugim, w taki sposób, by zaczynały się od bardzo żywiołowego, energetycznego, a kończyły na bardzo spokojnym i cichym. Do muzyki możemy tańczyć i poruszać się tak, jak podpowiada nam jej energia i charakter, a więc na początku bardzo energicznie, później stopniowo się uspokajamy, wyciszamy. Przy ostatnim utworze możemy się wygodnie położyć, zamknąć oczy i chwilę relaksować, dopóki nie poczujemy się zupełnie odprężeni i wyciszeni.
Zabawa może być dobrym pomysłem wtedy, gdy dziecko jest pełne energii i nie potrafi jej właściwie ukierunkować.
Podobnie jak w poprzedniej zabawie potrzebujemy utwory muzyczne energiczne i spokojne. Zaczynając od tych żywiołowych, masujemy plecy dziecka w charakterze muzyki. Najpierw będą to więc mocne, energiczne ruchy, możemy tworzyć historie – np. szaleje burza, wieje wiatr, jest ulewa, kręci się karuzela, itp. Przechodząc do utworów spokojnych, ruchy stają się delikatniejsze i wolniejsze, można dołączyć masowanie głowy, ramion.
ZABAWY LOGOPEDYCZNE
Zabawy fonacyjne
Zabawy oddechowe
- zabawy z rurką lub słomką i wodą w szklance ( burza w szklance wody ),
- słomkę wkładamy do szklanki z wodą i nie dotykając jej powierzchni, wydmuchujemy w wodzie „dołek”,
- rurką zdmuchujemy kawałki papieru z gładkiej powierzchni stolika, potem z powierzchni chropowatej; rozdmuchujemy kawałki papieru z gładkiej powierzchni stolika, potem z powierzchni chropowatej; rozdmuchujemy kaszę, ryż, sól,
- dmuchamy na waciki, gąbkę, piórka- przy tych ćwiczeniach posługujemy się
raz nosem, raz ustami,
- przyciągamy rurką ( na wdechu ) różne lekkie przedmioty np. papierki, watę, piłeczki ping-pongowe, fasolę,
- zawody: kto dmuchnie dalej?; kto mocniej?; kto szybciej?; kto trafi do celu?
Zabawy mogą toczyć się przy stoliku i na podłodze; w pozycji stojącej, leżącej i siedzącej; nieruchomo jak i w ruchu - czołgając się lub skacząc.
- dmuchanie na wiatraczki, paski papieru lub kulki z waty umocowane na nitkach.
Bawimy się z płomieniem świecy:
- dmuchamy leciutko, aby płomień drgał, ale nie zgasł,
- dmuchamy tak, aby drgał rytmicznie ( kontrolowany wydech ) i nie gasł,
- staramy się zdmuchnąć ogień z dużej odległości,
- zdmuchujemy z dużą siłą z bliska,
- zdmuchujemy kilka świeczek jednocześnie.
Piłeczkę kładziemy na środku stolika. Po obu stronach siedzą lub klęczą dzieci, w takiej pozycji, by usta miały na poziomie powierzchni stolika i:
- lekko dmuchamy na piłeczkę, tak by przechodziła „piechotą” przez stolik od jednego do drugiego dziecka,
- dmuchamy na piłeczkę starając się wbić przeciwnikowi „gola”,
- staramy się wbić „gola” w bramkę zbudowaną z klocków,
- wrzucamy piłeczkę do miski z wodą i dmuchamy do brzegu przeciwnika,
Przedmuchiwanie małego kawałka styropianu, chrupek, małych kulek z bibuły lub podbarwionej farbką kropli wody przez labirynty narysowane na kartce papieru włożonej do plastikowej, przezroczystej koszulki na dokumenty.
Rysowanie trasy na dużej kartce papieru i przedmuchiwanie papierowych kulek lub lekkich zabawek.
Stajemy w lekkim rozkroku, kładąc ręce na biodrach. W czasie wdechu łokcie odchylają się do tyłu, w czasie wydechu przesuwają się do przodu. Jednocześnie palcami naciskamy brzuch - robimy to powoli.
Stajemy w wyprostowanej pozycji. Przy wdechu unosimy ręce bokiem do góry. Przy wdechu powoli opuszczamy je w dół.
Stoimy wyprostowani. Unosimy ręce wysoko, jak to tylko możliwe, i głęboko wdychamy powietrze. Następnie zginamy kolana, pochylając się luźno do przodu i głośno wydmuchujemy powietrze z płuc.
Zabawy usprawniające narządy mowy
